هنگامی که آيات قرآن را بررسی می نماييم متوجه می شويم که جهنميان يک درخواست و آرزو دارند که به آنها داده شود.
آن نعمتی که آنها می خواهند هم اکنون برای ما چه جايگاهی دارد؟
اصلا ببينيم آن نعمت چيست که طلبش می کنند و به آنها داده نمی شود؟
با هم به مرور آياتی از قرآن می پردازيم:
وَإِذَا أُلْقُوا مِنْهَا مَكَانًا ضَيِّقًا مُقَرَّنِينَ دَعَوْا هُنَالِكَ ثُبُورًا * لَا تَدْعُوا الْيَوْمَ ثُبُورًا وَاحِدًا وَادْعُوا ثُبُورًا كَثِيرًا (13و14فرقان)
هنگامي كه ايشان، با غُل و زنجير، به مكان تنگي از آتش دوزخ افكنده مي شوند، در آنجا مرگ را به فرياد مي خوانند*امروز يك بار نه، بلكه بارها و بارها مرگ را به آرزو بخواهيد و فريادش داريد ولي ديگر مرگي وجود ندارد.
وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ وَرَاءَ ظَهْرِهِ * فَسَوْفَ يَدْعُو ثُبُورًا (10 و 11 انشقاق)
و امّا كسي كه از پشت سر نامه اعمالش بدو داده شود.مرگ را به فرياد خواهد خواست.
وَنَادَوْا يَا مَالِكُ لِيَقْضِ عَلَيْنَا رَبُّكَ قَالَ إِنَّكُمْ مَاكِثُونَ (77 زخرف)
جهنميان فرياد مي زنند: اي مالك(فرشته ی نگهبان جهنم)! از پروردگارت بخواه ما را بميراند. او بديشان مي گويد: شما اينجا مي مانيد و مرگ در كار نيست.
دنيا عجيب به نسبت آخرت ناچيز است که وقتی رتبه های مجازات از قبيل زندان،شلاق و ... را نگاه می کنيم آخرين آنها را اعدام و مرگ می بينيم اما مجازات خداوندی در آخرت برای مجرمان آنچنان شديد است که آخرين و وحشتناک ترين مجازات دنيا به عنوان نعمتی به حساب می آيد که به مجرمان داده نمی شود.
اگر مقايسه ای بين نعمتهای دنيا و آخرت نماييم باز به معادلات قابل توجهی می رسيم:
بزرگترين نعمت دنيا در نظر ما چيست؟
آيا بزرگترين نعمت دنيا اين نيست که هر چه آرزو کنيم برای ما مهيا شود؟
اما در بهشت اين کمترين نعمتی است که به يک بهشتی داده می شود.خداوند می فرمايد:
لَهُم مَّا يَشَاؤُونَ فِيهَا وَلَدَيْنَا مَزِيدٌ(35-سوره ق)
هرچه بخواهند در بهشت براي آنان هست، و افزون بر آن نزد ما نعمتهاي ديگري وجود دارد
و رسول خدا صلوات الله عليه می فرمايند:
"إِنَّ أَدْنَى مقْعَدِ أَحدِكُمْ مِنَ الْجنَّةِ أَنْ يقولَ لَهُ: تَمنَّ فَيَتَمنَّي ويتَمنَّي. فَيَقُولُ لَهُ: هلْ تَمنَّيْتَ؟ فَيَقُولُ: نَعمْ فَيقُولُ لَهُ: فَإِنَّ لَكَ ما تَمنَّيْتَ ومِثْلَهُ معهُ" رَواهُ مُسْلِمٌ.
پايينترين جايگاه يکی از شما در بهشت اينست که به او گفته می شود:هرچه آرزو داری بخواه و او آرزوهايش را می خواهد. به او گفته می شود: آيا همين است آرزويت؟ می گويد :بله. به او گفته می شود : آنچه آرزو کردی و همانندش به تو داده می شود.
پس هرگز غم دنيا را نخوريم که نه بالاترين نعمتش ارزشی دارد که غم از دست دادنش بخوريم و نه بالاترين مجازاتش در مقابل مجازات خدا، مجازات است که به خاطر آن از غير خدا بترسيم. نظرات فرستاده شده برای اين مطلب

نظر شما راجع به این مطلب:
نام شما:
وبسايت شما:
متن نظر:


=10+10

تآملي بر ابتداي سوره روم«سه شنبه1آبان1397»
بسم الله الرحمن الرحيم
الم (1) غُلِبَتِ الرُّومُ (2) فِي أَدْنَى الْأَرْضِ وَهُمْ مِنْ بَعْدِ غَلَبِهِمْ سَيَغْلِبُونَ (3) فِي بِضْعِ سِنِينَ لِلَّهِ الْأَمْرُ مِنْ قَبْلُ وَمِنْ بَعْدُ وَيَوْمَئِذٍ يَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ (4) بِنَصْرِ اللَّهِ يَنْصُرُ مَنْ يَشَاءُ وَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (5)وَعْدَ اللَّهِ لَا يُخْلِفُ اللَّهُ وَعْدَهُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ (6) يَعْلَمُونَ ظَاهِرًا مِنَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَهُمْ عَنِ الْآخِرَةِ هُمْ غَافِلُونَ (7)
الف لام ميم(1)روميان شكست خوردند.(2)در پايينترين سرزمين، و ايشان پس از شكستشان پيروز خواهند شد.(3)در مدّت چند سالي. همه چيز در دست خدا و به فرمان او است، چه قبل و چه بعد و در آن روز مؤمنان شادمان مي شوند.(4)از ياري خدا. خدا هر كسي را كه بخواهد ياري مي دهد، و او بس چيره و بسيار مهربان است.(5)اين وعدّه اي است كه خدا داده است، و خداوند هرگز در وعده اش خلاف نخواهد كرد، وليكن بيشتر مردم نمي دانند.(6)تنها ظاهری از زندگي دنيا را مي دانند، و ايشان از آخرت كاملاً غافلند.(7)
اگر در آيات فوق تامل نماييم به یقين کامل می رسيم که اسلام و قرآن از جانب خالق جهان است و جز کسی که از تمامی چيزها آگاه است نمی توان
>>>>>>>>>>>>>ادامه مطلب و نظرات<<<<<<<<<<<<<

صبر و اصلاح طلبی نه براندازی و تجزيه«سه شنبه25مهر1396»
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اصْبِرُواْ وَصَابِرُواْ وَرَابِطُواْ وَاتَّقُواْ اللّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ
(سوره آل عمران آيه 200)

اي كساني كه ايمان آورده ايد! شكيبايي ورزيد و استقامت و پايداري كنيد و از مرزهاي مملكت خويش مراقبت کنيد و از خشم خدا بپرهيزيد، تا اين كه رستگار شويد.

بسيار جالب است که وقتی احاديث رسول الله صلی الله عليه و آله وسلم را بررسی می کنيم چنان منهج صلح طلبی و دوری از نا امنی واغتشاشگری می يابيم که کمترجايي اينچنين سخنانی به گوشمان می رسد، با هم دو مورد از آنها را مرور می کنيم:
عن النَّبيّ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم أنَّه قَالَ: "إِنَّهُ يُسْتَعْملُ عَليْكُمْ أُمَراءُ فَتَعْرِفُونَ وتنُكِرُونَ فَمِنْ كَرِه فقَدْ بَرِىءَ وَمَنْ أَنْكَرَ فَقَدْ سَلِمَ، وَلَكِنْ منْ رَضِيَ وَتَابَعَ"قَالوا: يَا رَسُولَ اللَّه أَلاَ نُقَاتِلُهُمْ؟ قَالَ:"لاَ، مَا أَقَامُوا فِيكُمْ الصَّلاَةَ" رواه مسلم.
پيامبر(ص) فرمود: «همانا بر شما فرماندهانی به کار گرفته می شود که برخي کارهايشان مورد پسند شما و برخي ناپسند شماست.،کسی که از کارهای ناپسندشان خوشش نيايد و ناپسند بداند، گناهی بر او نيست ولی کسی که راضی و دنباله رو
>>>>>>>>>>>>>ادامه مطلب و نظرات<<<<<<<<<<<<<

ارزشت مساوی عملت«سه شنبه11مهر1396»
وَلِكُلٍّ دَرَجَاتٌ مِمَّا عَمِلُوا وَلِيُوَفِّيَهُمْ أَعْمَالَهُمْ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ (19-احقاف)
و برای هر کس در آخرت درجاتی است بر طبق آنچه در دنیا عمل نموده اند و به تمام و کمال اعمالشان را به آنها بازمی گردانيم و به ايشان ظلمی نمی شود.

دنيا و آخرت چه بسيار شبيه به شبی دريا رفتن و بازگشتن يک قايق ماهيگيری است!
چيزهايی که معمولا در يک قايق ماهيگيری برای هر مرتبه دريا رفتن به همراه خود می برند عبارتند از:
-سوخت قايق
- (قلاب و تور)ابزار ماهيگيری
- قالبهای يخ
- آب و غذا و تنقلات
سه مورد اول واجب است و هر يک از اينها اگر با خود نداشته باشند هيچ بهره ای نصيبشان نمی شود و تمام زحماتشان بر باد می رود ،مثلا قالب يخ نبرند و به دريا روند ، زحمت کشند و ماهی هم بگيرند ، تا به ساحل می رسند ماهی ها فاسد گشته و مزدی از زحماتشان نمی برند و کسی هم نمی گويد ظلمی در حق آنها شده است بلکه می گويند مقصر خودتان هستيد که تمام واجبات را با خود نبرديد.
در دنيا نيز برخی عبادات است که خدا آنها را واجب اعلام نموده از قبيل : نماز، روزه ی رمضان، زکات،حج.
هرکس يکی از اينها را قبول نداشته و ترک نمايد در آخرت چيزی نصيبش نمی شود هرچند خوبيهای ديگر به همراه داشته باشد.
غ�
>>>>>>>>>>>>>ادامه مطلب و نظرات<<<<<<<<<<<<<

بازگشت دوباره جهنميان به دنيا«يکشنبه3بهمن1395»
وَهُمْ يَنْهَوْنَ عَنْهُ وَيَنْأَوْنَ عَنْهُ وَإِنْ يُهْلِكُونَ إِلَّا أَنْفُسَهُمْ وَمَا يَشْعُرُونَ (26) وَلَوْ تَرَى إِذْ وُقِفُوا عَلَى النَّارِ فَقَالُوا يَا لَيْتَنَا نُرَدُّ وَلَا نُكَذِّبَ بِآيَاتِ رَبِّنَا وَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (27)بَلْ بَدَا لَهُمْ مَا كَانُوا يُخْفُونَ مِنْ قَبْلُ وَلَوْ رُدُّوا لَعَادُوا لِمَا نُهُوا عَنْهُ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ (28) وَقَالُوا إِنْ هِيَ إِلَّا حَيَاتُنَا الدُّنْيَا وَمَا نَحْنُ بِمَبْعُوثِينَ (29)سوره انعام


آنان ديگران را از قرآن باز مي دارند و خود نيز از آن دوري مي گزينند آنان جز خويشتن را هلاك نمي نمايند ولي زشتي کار خود را درك نمي كنند.(26)اگر تو آنان را مشاهده كني بدان گاه كه ايشان را در كنار آتش دوزخ نگاه مي دارند منظره هاي وحشت انگيزي را مي بيني .پس مي گويند: اي كاش، بار ديگر به دنيا برمي گشتيم و آيات پروردگارمان را تكذيب نمي كرديم و از زمره مؤمنان مي شديم.(27)اين تمنّا، آرزوي دروغيني بيش نيست بلكه به خاطر آنست که كارهائي كه قبلاً در دنيا انجام مي داده اند و پنهان مي كرده اند، براي آنان برملا گشته است. اگر هم به فرض ،به دنيا برگردانده شوند، دوباره به سراغ همان چيزي مي روند كه از آ
>>>>>>>>>>>>>ادامه مطلب و نظرات<<<<<<<<<<<<<